.

สวัสดีครับ มีใครเคยเป็นบ้าง ? ที่เวลาเรานอนหลับอยู่ แล้วรู้สึกตัวว่า 'กำลังอยู่ในฝัน' ทุกอย่างมันเหมือนจริงมาก ทั้งกลิ่นอายของดิน ความชุ่มฉ่ำของต้นไม้ และ พลังงานบางอย่างที่สัมผัสได้จากที่นี่...

.

.

ร่างกายที่ตื่นขึ้นมาบนเนินหญ้านุ่ม สภาพอากาศโดยรอบเต็มไปด้วยความมืดมิด มีเพียงแสงจันทร์ที่สาดส่องให้ข้าเห็นสิ่งรอบกายได้แจ่มชัด มือทั้งสองถูกยื่นขึ้นมาดู มันทั้งหยาบและเต็มไปด้วยบาดแผล ผม เอ๊ย! ข้าเป็นใคร ? มาอยู่ที่แห่งนี้ได้ยังไง ? ได้เวลาหาคำตอบ รองเท้าเปื้อนโคลนเดินย่ำตรงไปยังทุ่งดอกไม้สีสด เพราะเห็นชาวบ้านคนหนึ่งกำลังยืนอยู่...

เมื่อเดินเข้าไปใกล้ๆ ร่างของหญิงสาวผมยาวค่อยๆ หันมา แล้วคำรามเสียงกึกก้องใส่จนล้มลง! ก่อนที่นางจะหายตัวไปกับสายลม

สายตามองซ้ายมองขวา จนเมื่อเจอเข้ากับหมู่บ้าน ข้าจึงรีบก้าวเท้าเร็วๆ ไปยังจุดหมายตรงหน้าด้วยความตื่นตระหนก สิ่งที่เจอนั่นเรียกว่า 'ผี' ใช่หรือเปล่า ?

โดยหารู้ไม่ว่า...ตลอดเส้นทางที่เดินไป นางจะคอยยืนเฝ้ามองอยู่ จากอารยธรรมโบราณคล้ายพิธีกรรมอันน่าสะพรึงกลัว!

แม้ว่าทุกคนจะรู้จักข้า แต่ทำไมถึงไม่รู้สึกว่า...ร่างนี้มันเป็นของเรา เหมือนกับตัวเองเข้ามาอยู่ในร่างของใครคนหนึ่ง ซึ่งเป็นชาวบ้าน ณ สถานที่แห่งนี้ บรรยากาศย้อนยุคดูมีมนต์ขลัง และธรรมชาติมากมายที่ข้าไม่เคยได้พบเจอ

ผู้หญิงคนนั้น ยังคงปรากฏตัวให้ข้าเห็นทุกที่ และคอยรังควานชาวบ้านอยู่เสมอ แม้คนอื่นจะไม่รู้สึกถึงพลังงานชั่วร้ายนั่น แต่เพียงสบตาก็ทำให้รู้สึกขนลุก ข้าจึงตัดสินใจถามลักษณะของวิญญาณที่ได้พบเห็นกับทุกคน

จนได้ความว่า...เมื่อหลายปีก่อน มีหญิงสาวที่เคยออกเดินทางไปทวีปแห่งหนึ่งที่ข้ามมหาสมุทรอันไกลโพ้น แล้วกลับมาพร้อมกับโรคประหลาด คือ อาการไข้ตัวร้อนที่ไม่มีทางรักษา จนในที่สุดนางก็เสียชีวิตลงและถูกนำไปฝังไว้บนภูเขาที่ลึกลับซับซ้อน

กระทั่งมีข่าวถูกพูดกันในตลาดท่าเรือ ว่าศพหญิงคนนั้นหายไปจากหลุมศพอย่างปริศนา ทำให้วิญญาณที่เคยสงบ เริ่มเกรี้ยวกราดพร้อมกับอาละวาดตามหาร่างของตัวเองไปทุกที่ และคิดว่า...นางอาจจะสื่อถึงข้าได้แม้จะไม่มีเสียงของวาจา จึงยากที่จะขอความช่วยเหลือให้สมปรารถนาได้

ข้าจึงออกเดินทาง ตามหาศพที่หายไปให้เจอ เพราะเป็นเพียงคนเดียวที่มองเห็นความปรารถนาของนางได้ เหมือนกับว่า...หญิงสาวตนนั้นรู้จุดหมายเป็นอย่างดี เพียงแค่ตามวิญญาณไปก็อาจจะเจอกับความจริง แม้จะมีนางติดตามมาด้วยอยู่ห่างๆ จนรู้สึกหวาดกลัว แต่ก็สัมผัสได้ถึงความโศกเศร้าที่สะท้อนจากใบหน้าทำให้อยากที่จะช่วยให้หลุดพ้นความทุกข์นี้ไปได้

จู่ๆ มีเสียงสะอื้นร้องไห้ดังแว่วมาตามลม ข้าหันไปมองจึงพบกับป้ายหลุมศพที่มีวิญญาณสาวตนนั้นยืนขอความช่วยเหลือ นั่นคงเป็นหลุมที่ชาวบ้านช่วยกันเอาศพนางมาฝัง แต่ไฉนมันกลับหายไปเสียได้ นั่นทำให้ข้าต้องออกเดินทางต่อไปเพื่อสืบหาต้นตอความจริง เพื่อจะปลดปล่อยนางให้เป็นอิสระ

ระหว่างทางที่เดินขึ้นเขาไป สายตาเหลือบไปเห็นศาลเก่าร้างข้างทางที่วังเวง นางปรากฏตัวและยืนร้องไห้อยู่ที่นั่น ด้วยความสงสัย...ข้าจึงเดินเข้าไปสำรวจยังแท่นบูชาที่ไร้การกราบไหว้มานานแล้ว แต่กลับมีเศษคัมภีร์เก่าๆ ทิ้งอยู่ เมื่อหยิบขึ้นมาก็พบว่า มันคล้ายกับภาพนิมิตที่ข้าเห็น แต่มันไม่ใช่ความทรงจำของข้า!

ความคิดหนึ่งแล่นเข้ามาอย่างน่าฉงน เหตุใดกันที่บรรยากาศรอบๆ ถึงยังคงเป็นกลางคืน และท้องฟ้าถึงเป็นสีแดง คล้ายกับเป็นห้วงมิติพิเศษที่ไม่มีการไหลเวียนของเวลา แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญ เพราะตรงหน้าข้า คือ ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ ที่แผ่กิ่งก้านสูงใหญ่ใจกลางป่าลึก มันคือสถานที่ปฏิบัติพิธีกรรมอะไรสักอย่างที่ข้าไม่เข้าใจ และหญิงสาวคนนั้นก็ปรากฏให้เห็นอีกครั้ง

ข้าเดินเข้าไปสำรวจ ก่อนจะพบหลักฐานชิ้นสำคัญ มันคือซากรองเท้าของผู้หญิงที่ถูกฉีกขาดเป็นชิ้นเล็กๆ เหมือนจะได้เบาะแสเพิ่มแล้ว ข้าจึงรีบออกเดินทางต่อเพื่อไปยังหุบเขาสูงที่ใครๆ ต่างพูดกันว่า มันเป็นสถานที่ของอสูรร้าย!!!

จนเมื่อมาถึงดินแดนแห่งพิธีกรรม นางก็ส่งเสียงหวีดร้องและขอความช่วยเหลือจากข้า แม้บรรยากาศจะหนาวเย็นเข้าถึงกระดูก แต่ร่างกายของนางกลับแดงฉานร้อนคล้ายกับเนื้อที่กำลังถูกย่าง คงเป็นเพราะสถานที่แห่งนี้ กำลังขจัดเหล่าภูตพรายให้พ้นจากเขตอาคม ทำให้นางรู้สึกร้อนรุ่มใจเช่นนั้น

ทุกอย่างเริ่มกระจ่างขึ้น เมื่อข้าเจอกับ 'ท่านผู้ใหญ่บ้าน' ที่บัดนี้กลายเป็น หมอพิธีกรรมอยู่ในเขตแดนศักดิ์สิทธิ์นี้ ความจริงจึงได้ปรากฏจากคำบอกเล่าของเขา

"ศพหญิงคนนั้น ข้าเป็นคนขุดขึ้นมา และนำไปประกอบพิธีกรรมการ 'ชุบชีวิต' นางตายไปด้วยโรคประหลาดที่แม้จะเหมือนหมดลมหายใจไปแล้ว แต่ร่างกายกลับไม่ย่อยสลาย ข้าจึงพยายามปลุกคืนชีพจากคัมภีร์ที่ได้ร่ำเรียนมา แต่ก็ไม่สำเร็จ สุดท้าย...จึงเอาร่างนั้นไปสังเวยแก่เสือโคร่งยักษ์ ที่เชื่อกันว่าเป็นเทพปกปักษ์รักษาขุนเขาแห่งนี้ เพื่อให้พืชผลที่เคยแล้ง อุดมสมบูรณ์"

"ท่านทำแบบนั้นทำไม ? นางไปสู่สุขคติไม่ได้ เพราะยังหาร่างตัวเองไม่เจอ"

"คนที่ทำให้นางไปเกิดไม่ได้ ก็คือ...เจ้า เองนั่นแหละ!"

ข้าสะดุ้งเฮือกเมื่อคนชราตะคอกเสียงใส่อย่างดุดัน เมื่อหันไปมองวิญญาณตนนั้นที่ยืนอยู่นอกเขตอาคม นางแสยะยิ้มอย่างพอใจก่อนจะหายตัวไปปรากฏที่หลังของผู้ใหญ่บ้าน นี่มันเรื่องอะไรกัน ข้าสับสนไปหมดแล้ว ตกลงผีตนนี้นางต้องการอะไรกันแน่ !?

"ความทรงจำของเจ้าเสื่อมอย่างนั้นหรือ ? ก็เจ้า...คือ สามีของหญิงคนนั้นยังไงละ!"

ภาพในหัวของร่างที่ผมแฝงเข้ามาอยู่ เริ่มผุดขึ้นจนเห็นทุกอย่างได้อย่างชัดเจน ชายที่ยืนอยู่ตรงนี้คือคนรักของวิญญาณสาวก่อนที่ทั้งคู่จะเดินทางข้ามมหาสมุทรไป ก่อนจะกลับมาเพียงลำพังด้วยอาการไข้ประหลาด

หลังจากนั้นไม่นาน ชายผู้นี้ก็กลับมาและตามหาภรรยาอันเป็นที่รัก ก่อนจะรู้ความจริงว่า นางได้จากโลกนี้ไปแล้ว ด้วยความเสียใจจึงขอร้องกับผู้ใหญ่บ้านขุดศพนางขึ้นมาเพื่อชุบชีวิต แต่สุดท้ายก็ไม่สำเร็จ

จึงนำศพของนางไปสังเวยแก่เทพขุนเขา แต่ด้วยความรักที่มี เลยให้หมอพิธีรกรรมใช้ 'เวทมนตร์ความทรงจำ' ให้ไปอยู่ในศพของแพะแทน ดังนั้นร่างของหญิงสาวที่ถูกสังเวยไป จึงเป็นกลิ่นอายของแพะนั่นเอง

ในที่สุด ข้าก็นำศพแพะ(คนรัก)กลับมาที่หมู่บ้าน และได้สร้างที่อยู่ใหม่ให้กับนาง วิญญาณที่เคยน่ากลัวเริ่มกลับสู่สภาพคล้ายกับตอนที่มีชีวิตอยู่ นางพึงพอใจกับสถานที่แห่งนี้เป็นอย่างมาก ดีกว่าหลุมศพที่แสนอ้างว้างวังเวงนั่นเสียเป็นไหนๆ

เมื่อข้านอนหลับ เหมือนร่างกายถูกดูดเข้าไปยังสถานที่แห่งหนึ่งอีกครั้ง แต่คราวนี้กลับเป็นร่างกายของผมเอง มือที่คุ้นเคยจากการฝึกฝนแป้นคีย์บอร์ดอย่างเชี่ยวชาญ หญิงสาวคนนั้นปรากฏตัวต่อหน้าผมในชุดสีขาวเรียบร้อย ใบหน้าสดสวยไร้ความน่ากลัวจนหมดสิ้น

"ข้าขอบคุณท่านมาก อีกไม่นานคงจะได้ไปสู่สุขคติ ขอให้เดินทางปลอดภัยนะ...ท่านนักผจญภัย"

.

.

เอ๊ะ!!!

ท่านนักผจญภัยอย่างนั้นเหรอ ?

อย่าบอกนะว่า...

ผมตื่นขึ้นมาพร้อมอาการปวดคอ สายตาเพ่งมองหน้าจอที่แดงอึมครึมภายในห้องมืด หน้าต่างเปิดเกม Black Desert Online ค้างไว้ ที่แท้...ผมก็เผลอหลับหลังจากนั่งฟาร์มอยู่นั่นเอง เป็นผลให้ตัวละครนอนจมกองเลือดอยู่แบบนั้น แต่ที่น่าสลดกว่าคือ...อัญมณีแตก!!!

.

.

.

.

เรื่องราวน่าประทับใจของผมก็มีเท่านี้ครับ หลังจากเล่นเนื้อเรื่อง ประเทศแห่งรุ่งอรุณ ยาวเกือบ 3 วันเต็ม ทำให้ภาพจินตนาการถูกฝังอยู่ในความทรงจำอย่างไม่รู้ตัว สถานที่แห่งความสวยงาม เงียบสงบ และสิ่งปลูกสร้างอันสะท้อนถึงวัฒนธรรมของประเทศเกาหลี สามารถเข้ามาสัมผัสกันได้แล้วที่นี่เลยยย!!!!